جنگ چالداران ; نخستین نبرد دولتهای صفویه و عثمانی در دشت چالداران است , که در نزدیکی شهرستان چالداران در شمال غربی ایران در تاریخ 31 - مرداد / 23 اوت 1514 میلادی رخ داد. نتیجه این نبرد پیروزی قاطعانه سپاهیان عثمانی به فرماندهی سلطان سلیم اول بر سپاه صفوی به فرماندهی شاه اسماعیل صفوی بود. در این جنگ نیروهای قزلباش که درحدود 40 هزار تن بودند با سپاه حدود 100هزار نفری عثمانی جنگیدند و به دلیل کمی نفرات و نداشتن سلاح گرم  از سپاه عثمانی شکست خوردند. این در حالی بود که ارتش عثمانی  دارای توپخانه و تفنگهای انفرادی بود , ولی سربازان ایرانی با شمشیر , نیزه و تیرو کمان  می جنگیدند .

البته صفویان پیش از جنگ  سلاح های آتشین در اختیار داشته اند و روش استفاده از آن هم آشنا بودند اما *ایرانیان ذاتاً به سلاح آتشین بی علاقه بودند و استفاده از آن را ناجوانمردانه وناشی از ترس می دانستند.

« پاینده و پیروز ایران ایرانی جاویدان کوروش بزرگ »

« خاک می خوریم , خاک نمی دهیم »

من هیچ وقت گریه نمیکنم چون اگه اشک میریختم آذربایجان شکست میخورد و اگر آذربایجان شکست میخورد ایران , زمین میخورد. اما در مشروطه دو بار آن هم در یک روز اشک ریختم
حدود 9 ماه بود تحت فشار بودیم. بدون غذا. بدون لباس. از قرار گاه آمدم بیرون...چشمم به یک زن افتاد با یه بچه تو بغلش. دیدم که بچه از بغل مادرش آمد پایین و چهار دست پا رفت به طرف بوته علف. علف را از ریشه درآورد و از شدت گرسنگی شروع کرد خاک ریشه ها را خوردن... با خودم گفتم الان مادر اون بچه به من فحش میده و میگه لعنت به ستارخان که مارو به این روز انداخته.
اما... مادر کودک آمد طرفش و بچه را بغل کرد و گفت : عیبی نداره فرزندم
خاک میخوریم اما خاک نمیدهیم.
آنجا بود که اشکم در آمد...

«پادشاهی پوران دخت ، آزرم دخت ، فرخ زاد»

« پادشاهی پوران دخت»

 پادشاهی پوران دخت شش ماه بود بالاخره دختری به نام پوران که از نژاد ساسان بود راه یافت و بر تخت نشاندند.پوران دخت گفت نمی خواهم کسی درویش بماند و همه را توانگر میکنم.از کشور بدخواهان را دور خواهم کرد و بر آئیین شاهان رفتار میکنم . سپس پیروز خسرو را طلبید وبه او گفت : به خاطر کاری که با شاه کردی باید مجازات شوی پس او را به کره اسبی بستند و به کردنش هم پالهنگی زدند و سواران کره اسب را با کمند به تاختن تحریک کردند تا خون از بدن او روان شد و جان داد بعد از شش ماه که از پادشاهی پوران دخت گذشت پوران شاه به بیماری مبتلا شد و از دنیا رفت.

رها کن ز چنگ این سپنجی سرای             که پر مایه تر زین ترا هست جای

« پادشاهی آزرم دخت»

پادشاهی آزرم دخت چهار ماه بود. دختر دیگری که بر تخت نشست آزرم بود. دستور داد تا کارها بر اساس سنت و عدالت اجرا شود. من با زیر دستان به خوبی رفتار میکنم و اگر کسی گناهی کرد از گناهش میگذرم اما اگر کسی از پیمان من بگذرد او را به دار می آویزم. همه بر او آفرین گفتند و از ترک و روم و هند و چین برایش هدایا فرستادند اما او نیز بعد از چهار ما از دنیا رفت.

« پادشاهی فرخ زاد »

پادشاهی فرخ زاد یک ماه بود . از جهرم فرخ زاد را آوردند و شاه ایران نامیدند . او نیز گفت : من فرزند شاهان هستم و جز نیکویی و ایمنی در جهان چیزی نمی خواهم . هرکس راستی پیشه کند او را ارجمند می دارم . همه دوستان را گرامی میدارم و همه ی زیر دستان چه دوست و چه دشمن در امانند . همه بر آن آفرین گفتند . اما بعد از یک ماه او نیز از دنیا رفت .« بدین صورت که بنده ای(غلام) چون سرو و سهی داشت که سیه چشم و زیبا بود. او عاشق پرستاری شد و به او پیغام داد اگر با من به جایی بیایی به تو پول زیادی میدهم . پرستار جواب نداد و نزد فرخ زاد رفت و جریان را برایش گفت . فرخ زاد عصبانی شد و بند بر پای غلام بست و او را به زندان انداخت اما بعد از زمانی او را بخشید و بازگرداند . غلام بخاطر کینه ای که از او داشت زهر در شراب او ریخت و شاه دخت بعد از یک هفته از دنیا رفت.

چنین است کردار گردنده دهر              نگه کن کزو چند یابی تو بهر

یاری نامه : داستانهای شاهنامه- داستان پادشهان زن پست 66-«http://ferdosi-toosi.blogsky.com/»

«روز امرداد از ماه امرداد برابر با 3 امرداد»

در گاه شماریِ سی روزۀ زرتشتیان، هفتمین روز از هر ماه، امرداد نام دارد.
واژۀ امرداد یعنی بی مرگی و جاودانگی، هنگامی که در ماه امرداد، روز امرداد فرا می رسد، آن را جشن امردادگان می نامند. دربارۀ چگونگی برگزاری این جشن در زمانِ گذشته اطلاع چندانی در دست نیست. اکنون در برخی از روستاها و شهرها، جشن امردادگان نیز برگزار می شود، این جشن اغلب در تالار آدریان یا فضایی عمومی برپا می شود و با اجرای برنامه هایی مانند نیایش، سرود، دکلمه و سخنرانی  دربارۀ جایگاه امرداد (جاودانگی) در راه شناخت و نزدیک شدن به خداوند همراه است.

به نام آنکه در شأنش کتاب است / چراغ راه دینش آفتاب است

مهین دستور دربار خدایی / شرف بخش نژاد آریایی

دوتا گردیده چرخ پیر را پشت / پی پوزش به پیش نام زرتشت

به زیر سایه‌ی نامش توانی / رسید از نو به دور باستانی

ز هاتف بشنود هر کس پیامش / چو عارف جان کند قربان نامش

شفق چون سر زند هر بامدادش / پی تعظیم خور، شادم به یادش

چو من گر دوست داری کشور خویش / ستایش بایدت پیغمبر خویش

به ایمانی ره بیگانه جویی / رها کن تا به کی بی‌آبرویی

به قرن بیست گر در بند آیی / همان به، دین بهدینان گرایی

به چشم عقل، آن دین را فروغ است / که خود بنیان کن دیو دروغ است

چو دین کردارش و گفتار و پندار / نکو شد، بهتر از یک دین پندار

درآتشکده‌ی دل بر تو باز است / درآ کاین خانه را سوز و گداز است

هر آن دل را نباشد شعله افروز / به حال ملک و ملت نیست دلسوز

در این کشور چه شد این شعله خاموش / فتادی دیگ ملیت هم از جوش

تو را این آتش اسباب نجات است / در این آتش نهان، آب حیات است

چنان یکسر سراپای مرا سوخت / که باید سوختن را از من آموخت

اگرچه از من بجز خاکستری نیست / برای گرمی یک قرن کافیست

چه اندر خاک خفتم زود یا دیر / توانی جست از آن خاکستر، اکسیر

به دنیا بس همین یک افتخارم / که یک ایرانی والاتبارم

به خون دل نیم زین زیست، شادم / که زرتشتی بود خون و نژادم

در دل باز چون گوش تو و راه / بود مسدود، باید قصه کوتاه

کنونت نیست چون گوش شنفتن / مرا هم گفته‌ها باید نهفتن

بسی اسرار در دل مانده مسرور / که بی تردید بایستی برم گوری

یاری نامه : دیوان عارف قزوینی- www.t-z-a.org

آنچنان به ایران علاقه مندم که حتی تمام بهشت را با یک وجب از خاک ایران عوض نمی کنم.« عارف قزوینی»

نام اصلی : ابولقاسم عارف قزوینی / زادروز : 1259 خورشیدی / مرگ : 1 بهمن 1312 همدان / زمینه ی کار : شاعر / محل زندگی : تهران / هسرها : خوانم بالا/»

« دهم تیرماه جشن تیرگان »

یاری نامه (منبع) :http://daneshha.akairan.com -

آثارالباقیه , ابوریحان بیرونی-به کوشش اکبر دانا سرشت

هنر ایران در دوران پارت و ساسانی -تاریخ ماد , دیاکونوف , برگردان کریم کشاورز

بن مایع(منبع): http://parsiandej.ir برگرفته از کتاب کوروش بزرگ از آلبرشاندور